53

53 anos / 53 cancións.

 

1	My back pages, Bob Dylan
2	Cautious man, Bruce Springsteen
3	It was a beautiful year, Frank Sinatra
4	Born to run, Bruce Springsteen
5	A day in the life, Beatles
6	Angie, Rolling Stones
7	The end, The Doors
8	In the court of the Crimson King, King Crimsom
9	Ila vai ao mar, Milladoiro
10	Alalá das mariñas, Uxía
11	Vou do revés, Camilo Franco e Maxín Blanco
12	O meu pais, Miro Casabella
13	Pedro Navaja, Rubén Blades
14	América, Nino Bravo
15	Paraules d’amor, Joan Manuel Serrat
16	Estomballada, A banda da Balbina
17	El poeta, José Antonio Labordeta
18	Space oddity, David Bowie
19	Sueño con serpientes, Silvio Rodríguez
20	Ara que tinc vingt anys, Joan Manuel Serrat
21	Lucía, Joan Manuel Serrat
22	I want you, Bob Dylan
23	Wish you were here, Pink Floyd
24	The times they’re a-changing, Bob Dylan
25	If you see her say hello, Bob Dylan
26	Yolanda, Pablo Milanés
27	Volvin á terra pero perdin o amor, Suso Vaamonde
28	Meu amor é mariñeiro, Fuxan os ventos
29	I wanna marry you, Bruce Springsteen
30	La mujer que yo quiero, Joan Manuel Serrat
31	O tren, Andrés do Barro
32	Libre, Nino Bravo
33	Satisfaction, Rolling Stones
34	Stairway to heaven, Led Zeppelin
35	Child in time, Deep Purple
36	Alfonsina y el mar, Mercedes Sosa
37	Rabo de nube, Silvio Rodríguez
38	O carro, Fuxan os Ventos
39	Adaggio, Albinoni
40	Tannhauser, obertura; Wagner
41	Adagio for strings, Barber
42	Erik Satie, Gymnopedia
43	Circles, Win Mäertens
44	Autumn George Winston
45	A hard rain’s a-gonna fall, Bob Dylan
46	Grándola, José Afonso
47	Who wants to live forever, Queen
48	O meu país, Magin Blanco
49	Fonte do Araño, Emilio Cao
50	A hard day’s night, Beatles
51	Carmina Burana, O fortuna, Carl Orff
52	Pequeña serenata nocturna, Silvio Rodríguez
53	My way, Elvis Presley

 

Reparto de culpas

Serbio, dl, resarcir, paredar, pago.

Seica o corpo humano alberga cincuenta dl de sangue. Esta non é a conta habitual, o normal ven sendo dicir que o corpo ten cinco litros de sangue, e postos a facer contas, como o decilitro é a décima parte do litro, medido en decilitros resulta que temos cincuenta medios vasos de sangue correndo polas veas, porque un vaso son douscentos centílitros, isto é dous decilitros.

Esas foron as contas que botou o serbio. Ás súas ordes tiña un pelotón de corenta e sete soldados, así que o sangue do coronel daba para o equivalente a un vaso de viño por cabeza, e con sorte inda sobraría algo, ou algo sempre se podía perder. Puxeron ó coronel na mesa de matar os porcos e sangrárono como a un marrán. Escolleu ben aos que o habían soster mentres el lle rabenaba o pescozo pola zona da carótide cunha man e coa outra puña o balde para aparar o sangue que cichaba con forza. Logo deixou de se mover o animal, pensou, mentres remexía no líquido mirando de evitar os coallos que inevitablemente habían facerse a causa do brusco cambio de temperatura. Fóra, a neve corría no lombo do vento para vir apegarse aos cristais da fiestra.

Aquel fóra o home que asaltara a súa aldea, e velo alí deitado, exánime, parecía resarcir, en certa medida, as súas perdas. Lembrou que antes de comezar a guerra viña de casar e estaba a paredar a casa cando os tanques asaltaron o lugar e acabaron coa súa esperanza. Preguntouse se gañaba algo coa vinganza, e descubriu que o billete ao inferno había tempo que o tiña pago. Verteu o sangue nos vasos coma se fora viño e deullo a beber aos homes. Estábase poñendo tolo, pensou, sen que lle importara.

O planeta

Integrador, recalcificar, estudado, interferómetro, austeramente

Era un home integrador, experto en crear equipos de traballo e alcanzar obxectivos de forma eficiente. Seus pais estaban orgullosos de que o seu fillo fora estudado, aínda que non entendían moi ben a que se dedicaba. Eles preferían que fose médico, ou avogado, unha profesión respectable que puidesen comprender para que servía. E a pesar de esforzarse durante anos en quitarlle da cabeza aquelas teimas súas de quedar ás noites no balcón contando estrelas, ao final aceptaran as súas angueiras e, vivindo moi austeramente, conseguiran pagarlle ao seu único fillo aquela carreira que el teimaba en seguir.

O home tranquilo deixara a súa casa a miles de quilómetros había tantos anos que lle doía a memoria ao tentar recordar os rostros dos seus proxenitores. Pero aínda co oso a recalcificar -aquela fractura non conseguira apartalo máis que dous días do seu traballo- e apoiándose nas muletas, agardaba ansioso os resultados da pantalla. Cando finalmente o interferómetro proporcionou os datos esperados, e el puido poñerlle a aquel planeta que nunca visitaría o nome da nai morta un mes atrás, para reparar de algunha maneira a ofensa de non ter acudido ao seu enterro.

O ceo e as horas

Hitch-hiker

A Juan Tallón. Non mo contaron exactamente así. O Manuel de Cas Cidrón era un home de poucas falas, máis ben tirando a seco. Tranquilo como un día de verán, tiña ese aquel que facía que ningún can lle ladrase en sitio ningún. Ninguén sabía …

Ano novo

A néboa paira sobre a cidade, sobre a brancura xeada da herba, lambe o aceiro conxelado dos automóbiles esparexendo friaxe no asfalto desolado. Onde debía andar o sol non hai máis ca un muro gris, un muro ou acaso unha poza: a sensación que produce …